Ver weg gedoken
Schuilen voor mijn gevoel
Onder een zware zwarte deken
Is alles leeg en zonder doel
Geen licht, geen rust, geen veiligheid
Gedachten vliegen in het rond
Geen hoop, geen energie, mezelf kwijt
Voor wie houd ik het vol
Dan prikt een eerste straaltje licht
Gewoon door alle lagen heen
Het geeft me kleine beetjes troost
Ik voel me even niet alleen
Een hand om vast te houden
Geduld en alle tijd
Ik weet dat ik het zelf moet doen
Maar deze warmte heb ik nodig
Geeft kracht en maakt geborgenheid
En nu het eindelijk weer lichter wordt
Zie ik wie er bij me zijn
Bedankt dat je er bent
Dat straaltje licht was jij
Je gaf, toen ik het nodig had
Een stukje van jezelf aan mij.
Hoi, Ik ben Joyce. Al sinds een aantal jaren schrijf ik gedichten en vind dat erg leuk, vooral de reacties van mensen die het lezen zijn erg leuk. Ik hoop dat deze site jullie een beetje op weg kan helpen naar het vinden van de goede woorden. Kijk maar eens in mijn gedichten bundel en wie weet vind je wat. Wil je graag een blog schrijven voor op de website? Bezoek Beste bloggers
